Łysienie bliznowaciejące

Łysienie bliznowaciejące

Rekomendowane działania:

• infuzja tlenowa,
• laseroterapia
• światłoterapia LED

Łysienie bliznowaciejące – jak wygląda?

Łysienie bliznowaciejące (łac. cicatricial alopecia), to rzadki rodzaj łysienia, który charakteryzuje się trwałą utratą włosów na skutek zniszczenia mieszka włosowego i pojawienia się blizn w miejscu utraty włosów.

Jest to typ łysienia nieodwracalnego, na szczęście występującego także bardzo rzadko. Ten rodzaj łysienia powoduje, iż mieszek włosowy jest nieodwracalnie zniszczony i zastąpiony tkanką włóknistą oraz zeszkliwiałym kolagenem. Łysienie bliznowaciejące jest spowodowane uszkodzeniem mieszka włosowego i zastąpieniem go tkanką bliznowatą. Istnieją metody leczenia tej choroby jak i domowe sposoby jej ograniczania. Warto znać przyczyny tego typu łysienia, a także wiedzieć jak sobie z nim radzić.

Łysienie bliznowaciejące – przyczyny

Przyczyny łysienia bliznowaciejącego dzieli się na samoistne oraz wtórne. Samo łysienie jest w tym przypadku często konsekwencją innych schorzeń owłosionej skóry głowy. Przyczyny tego zjawiska mogą być różnorodne i obejmować procesy zapalne skóry głowy, urazy, oparzenia, choroby autoimmunologiczne, infekcje, zabiegi chirurgiczne, czy nawet niektóre leki. Przyczynami jest również często genetyka, a w tym przypadku wyróżnia się takie schorzenia jak: rybia łuska, chorobę Dariera, rogowacenia mieszkowe wyłysiające, pęcherzowe oddzielanie naskórka, itp. Jeśli chory cierpi na łysienie bliznowaciejące z przyczyn genetycznych, częstym jest współistnienie tejże choroby wraz z wadami rozwojowymi, np. rozszczepem kręgosłupa czy nieprawidłową budową serca.

Łysienie bliznowaciejące – leczenie

Łysienie bliznowaciejące może mieć różne formy i przejawy, w zależności od przyczyny i lokalizacji uszkodzenia. Niektóre formy mogą objąć tylko małe obszary skóry głowy, podczas gdy inne mogą obejmować większe obszary lub nawet całą powierzchnię skóry głowy. Wyróżnić można także łysienie czołowe bliznowaciejące. Jak sama nazwa wskazuje – utrata włosów w tym przypadku dotyczy skroni oraz włosów znad linii czoła.
Diagnoza łysienia bliznowaciejącego opiera się na obserwacji charakterystycznych objawów oraz wykluczeniu innych możliwych przyczyn utraty włosów. Czasami może być konieczne przeprowadzenie biopsji skóry głowy w celu potwierdzenia rozpoznania. Cechą charakterystyczną łysienia bliznowaciejącego jest wyraźny brak ujść mieszków włosowych. Występować może także rumień oraz rogowacenie skóry.

Niestety, łysienie bliznowaciejące jest trudne do leczenia i w większości przypadków jest trwałe. Łysienie tego typu to najczęściej cała gama różnych patologii związanych ze zdrowiem. Jak leczyć łysienie bliznowaciejące? W zależności od przyczyny i postaci choroby, lekarz lub trycholog może zalecić różne formy leczenia mające na celu kontrolowanie objawów i zapobieganie dalszemu postępowi choroby. Mogą to być leki przeciwzapalne, terapie immunosupresyjne, kortykosteroidy, czy terapie laserowe. Niestety leczenie łysienia bliznowaciejącego jest dość mocno ograniczone. Najlepsze rezultaty przynosi łączenie różnych form terapii.

Niektóre badania sugerują, że zabiegi laserowe mogą być skuteczne w łagodzeniu stanów zapalnych skóry głowy i stymulowaniu wzrostu włosów u niektórych osób z łysieniem bliznowatym. Zabiegi te mogą polegać na zastosowaniu lasera niskoenergetycznego lub terapii światłem LED.

Jak jeszcze radzić sobie z łysieniem bliznowaciejącym?

Najważniejsze jest szybkie i właściwe rozpoznanie problemu, aby ograniczyć jego postępowanie.

Serdecznie zapraszamy na zabiegi oraz na konsultacje w tym zakresie! Pamiętać trzeba, iż im wcześniej dostrzeżemy objawy i rozpoznamy je, tym większe mamy szanse na wyciszenie choroby i ograniczenie dalszego jej rozprzestrzeniania.