Łysienie – leczenie

Łysienie to proces trwałej lub okresowej utraty włosów, o charakterze przejściowym lub nieodwracalnym. Wyróżniamy 4 podstawowe rodzaje łysienia:

• łysienie telogenowe,
• łysienie androgenowe,
• łysienie plackowate,
• łysienie bliznowaciejące.

Łysienie telogenowe

Łysienie telogenowe to proces utraty dużej ilości włosów będących w fazie telogenu oraz przyspieszenia przejścia włosów w fazę telogenu, na skutek wystąpienia bodźca. Najczęściej są to: wysoka gorączka, przyjmowane leki, operacje z narkozą, stres, choroby skóry głowy, zaburzenia pracy tarczycy, rystrykcyjne diety.  Łysienie telogenowe może mieć charakter ostry lub przewlekły. Łysienie telogenowe może trwać do kilku miesięcy, z wystąpieniem okresów poprawy i zaostrzeń, aczkolwiek niektórzy pacjenci skarżą się na ten problem latami. Rozlane i masywne wypadanie włosów telogenowych może prowadzić do wyraźnego przerzedzenia włosów na całej powierzchni skóry głowy. Aby szybko zahamować proces łysienia telogenowego konieczne jest wykonanie badania trychologicznego i dobranie indywidualnej kuracji. Szybko wprowadzone leczenie pomoże zahamować problem ale także przyspieszy odrost nowych włosów.

Łysienie androgenowe

Łysienie androgenowe to przewlekły proces wywoływany przez androgeny, czyli hormony męskie. Testosteron, pod wpływem enzymu 5-alfa-reduktazy, ulega przekształceniu w DHT- dihydrotestosteron. Nadwrażliwość na DHT lub jego duża ilość, powoduje miniaturyzację mieszków włosowych. U kobiet problem ten może wynikać z zaburzenia równowagi między hormonami żeńskimi, a męskimi. Włosy wyrastające ze zminiaturyzowanych mieszków są coraz cieńsze i słabsze aż ostatecznie dochodzi do ich zaniku. Problem ten dotyczy głównie u mężczyzn- skroni i szczytu głowy, a u kobiet- całej korony głowy. W łysieniu androgenowym dochodzi do skrócenia fazy anagenu- wzrostu włosów i wydłużenia przerwy, w której mieszek włosowy wytwarza nowy włos, po utracie włosa poprzedniego. Łysienie androgenowe wymaga przewlekłego leczenia, pod kontrolą trychologa. Konieczne jest działanie zmniejszające aktywność DHT oraz pobudzanie procesów podziałowych w mieszkach włosowych, dzięki czemu uzyskujemy porost nowych włosów i wzmocnienie rosnących.

Łysienie plackowate

Łysienie plackowate objawia się, dobrze odgraniczonymi od pozostałej skóry, ogniskami całkowicie pozbawionymi włosów, najczęściej w obrębie owłosionej skóry głowy i brody. Do utraty włosów dochodzi bardzo gwałtownie. Może ono prowadzić do utraty wszystkich włosów na głowie( łysienie plackowate całkowite) a nawet na całym ciele( łysienie plackowate uogólnione). Jest to choroba autoimmunologiczna, o nawrotowym charakterze. Niestety dokładne przyczyny łysienia plackowatego wciąż nie są znane. Na pewno najważniejsze znaczenie wywierają czynniki autoimmunologiczne. Łysienie plackowate jest chorobą odwracalną choć jej leczenie jest trudne. Wymaga ono zmniejszenia powstałych nacieków zapalnych i zapobiegania tworzenia nowych.

Łysienie bliznowaciejące

Łysienie bliznowaciejące to schorzenie prowadzące do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów, na skutek przekształcenia ich w tkankę łączną włóknistą. Skóra w tym miejscu jest ścieńczała i błyszcząca, bez widocznych mieszków. Łysienie bliznowaciejące może być skutkiem zaburzeń genetycznych. Może powstać w przebiegu infekcji bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych w obrębie skóry głowy. Wszelkie urazy mechaniczne skóry głowy mogą także doprowadzić do zabliźniania mieszków włosowych(np. oparzenia termiczne i chemiczne, odmrożenia). Łysienie bliznowaciejące może także towarzyszyć chorobom i zaburzeniom autoimmunologicznym( np. toczeń rumieniowaty, liszaj płaski). Mechanizm powstawania łysienia bliznowaciejącego wciąż nie jest do końca znany. Zasadniczą rolę odgrywają w jego przebiegu czynniki autoimmunologiczne, zaburzenia genetyczne, czasem także rozpatruje się zaburzenia hormonalne. Do zabliźniania mieszków dochodzi na skutek silnego stanu zapalnego, który niszczy komórki macierzyste oraz procesów włóknienia. Ten rodzaj łysienia najczęściej występuje w okolicy czołowo- skroniowej, rzadziej w części ciemieniowo-potylicznej. W większości przypadków łysienie obejmuje także brwi i rzęsy. Problem ten znacznie częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn, najczęściej w wieku ok. 30-50 lat. W celu zdiagnozowania łysienia bliznowaciejącego niezbędna jest wizyta u trychologa i wykonanie badania trychologicznego, aby dokonać analizy skóry głowy i ocenić stan mieszków włosowych. W ciężkich postaciach łysienia bliznowaciejącego potrzebna jest także biopsja skóry objętej problemem. Trycholog zaleca też odpowiednie badania krwi, aby wykluczyć infekcje bakteryjne, wirusowe, grzybicze i choroby autoimmunologiczne.            

W Klinice Trychologicznej Hair-Med w Warszawie oferujemy różnorodne zabiegi hamujące proces łysienia oraz zapobiegające łysieniu, takie jak:

• kuracje trychologiczne z użyciem infuzji tlenowej i produktów marki Nubea,
• darsonvalizację,
• mezoterapię igłową witaminową,
• mezoterapię peptydową DR CYJ HAIR FILLER,
• mezoterapię osoczem bogatopłytkowym,